Anlamıyorum bu sevdiklerimin
Beni ağlatma kaygısını.
Ben ağlamaktan hiç utanmadım ki
Ağlamak eksikliğim de olmadı hiç bir zaman
Aksine ağladıkça rahatladım hep
Rahatlamak için de ağladım.
Oysa önce babam
Sonra annem, ablam, arkadaşlarım
Beni ağlatarak üzmek istediler belki
Ya da ağlatarak anlatmak beni üzmek istediklerini.
Oysa ben her defasında ağlayarak mutlu oldum,
Ağladıkça buldum
Benim beni ağlatanlardan farkımı...
Yaşadıkça ağladım, ağladıkça yaşama sarıldım.
Kayıt Tarihi : 31.3.2002 01:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!