muhanmmet faruk koca
Eksiliyorum dünyadan san ki
Ellerin buruşuk yüreğim durgun,
Ruhum gezemiyor artık o eski İstanbul’u,
Parça parça taşınıyorum her gecenin sabahına,
Ruhum hep yalnız taşır gözyaşlarını sabaha,
Geçmişe dair ufacıkta olsa pişmanlıklarımla,
Bitiriyorum işte her geceyi sabaha,
Bir ayak zaten çukurda belki çıkmam bir daha sabaha,
Ondan saklarım gözyaşlarımı yastığımın altında,
Herkes bir şey bulur kendine benden kalan bu hatırayla.
07.09.2006
Muhammet Faruk KocaKayıt Tarihi : 7.9.2006 11:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammet Faruk Koca](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/07/gozyaslarim-28.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!