Yürüyorum bir sonbahar günü ağaçlar yapraklarını nazikçe yere bırakıyor.
Yağmur damlaları teselli edercesine dokunuyor yanaklarıma.
Bulutlar kapatıyor gökyüzünü.Benim üzüntümü paylaşmak istercesine.
Gördüklerimin aksine...
Beni seven beni anlayan bir tek onlar oldu.
Onlar da olmasa ayakta nasıl kalırdım bilemiyorum.
Herkesin derdi benimle.Herkesin nefreti benim üzerimde.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman