Gözyaşlarım Şiiri - Halime Nur

Yürüyorum bir sonbahar günü ağaçlar yapraklarını nazikçe yere bırakıyor.
Yağmur damlaları teselli edercesine dokunuyor yanaklarıma.
Bulutlar kapatıyor gökyüzünü.Benim üzüntümü paylaşmak istercesine.
Gördüklerimin aksine...
Beni seven beni anlayan bir tek onlar oldu.
Onlar da olmasa ayakta nasıl kalırdım bilemiyorum.
Herkesin derdi benimle.Herkesin nefreti benim üzerimde.
Ve bunun nedenini bile bilemiyorum.
Beni gözyaşlarına boğmaktan adeta zevk alıyorlar.
Neden böyle; Sanki hayatım yaşanır bir haldeymiş gibi...
Bazen hiç uykumdan uyanmak istemiyorum.
Çünkü hayallerimi düşlerimde gerçekleştirebiliyorum.
Harika bir hayat...
Keşke rüyalarımda kalabilsem.
Gözyaşı dökmeden istediğim hayatı yaşayabilsem...
Ama sanırım ağlamaktan yinede kurtulamazdım.
O kadar çok zaman ağladım ki artık alıştım...
Hatta ağlamaktan hoşlanmaya bile başladım.
Çünkü rahatlayabildiğim,rahat nefes alabildiğim tek andı.....