Yüreklerini aşk koşusuna hazırlamışlar.
Atları kanatlanırcasına gitmiş gelmiş.
Kan ter içinde kalmış yeleleri,
Aynı hızla geçmişler
Hayal dehlizlerinde.
Sen neden üzgünsün?
Yağmur makamında ağladığını duydum
İnkara kalkışma
Yüzünün haritasından belli,
Gözlerin nehir yatağı gibi
Göğsün öksede ki bir kuş sanki,
Ve suskunsun mezar taşları gibi,
Yoksa yüreğinin diplerine inip,
Bir gül yaprağımı buldun orda,
En güzeli sen yıkan gözyaşlarında,
Ve git kurulan çoban ateşinde.
http://sairarslan.sitemynet.com
Ömer ArslanKayıt Tarihi : 22.8.2005 17:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/22/gozyaslari-ve-coban-atesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!