Gözyaşları Sonsuza Uzar....

Gözlerindeki o iç yakışlı nazar,
Unutma gözyaşları sonsuza uzar.

Gitmek vakti işlenmiş damarlarımda,
Gözlerimde kılcallar kan yatağı,
Puslu bir sabahtan sıyrılan nedirki,
Kan kokusu ve acıdan başka,
Nedir üzerimde bestelenmiş şarkılar,
Nedir?

Saf bir güvercin avluda,
Yıllardır ellerine bakışı yavruları içindir,
Hani o sevgi tecritinde,
Hani o suçlu yaftası yiyen doğuştan,
Hani o dağılmış yüz ifadeleri gören,
Bulanmış sularda,
Yavrular........

Acı mide bulantısı keyfiyetinde,
Enkaz altında can çekişen kutsallar,
Bir güvercin ağlar şimdi,
Oysa sen içindeki cehennemle,
Sonsuza dek yanacaksın,
Bir damla su haykırışlarında,
O gözyaşlarını çok anımsayacaksın.

Zaman o göreceli çark,
Bak büyüdü yavruların üzülme,
Dün senin kanatlarında onlar,
Bugün onların kanatlarında sen,
Cennet gibi bir gökyüzü var,
Eğer istersen,
Rengarenk bir gökkuşağından geçeriz,
Hey gidi günler der,
Gözyaşlarımızı sileriz,
Göklerin kapısını çalan gözyaşlarını........

Ey güvercin,
Ey aslan gibi yürek,
Dağ gibi sağlam göğsünde ne lavlar söndürdün,
Şiirlerde aradığımı buldum sende,
Ne fırtınalar esti bu caddelerde,
Ne çınarlar gördüm yıkılıp giden,
Sen hep içine kanadın bilirim,
Gizleyemezdin benden,
Her gece anlatırdı bana,
Yüzündeki çizgiler........

Şimdi gitmek vakti güvercin,
Hadi kaldır başını semaya,
Akbabalar kalsın çirkin mazide,
Şehrin ıslak caddelerinden son kez geçelim,
Gözlerin gibi ıslak caddelerinden,
Eğilip sonkez hüzün içelim,
Şarkılar söyleyelim güvercin,
Gidişim yepyeni bir sayfa açmaktı,
Ömür defterinden,
Bakanlaraysa bakmayın boşuna maziye,
Bütün macera yavrularım için katlanmaktı,
Altı üstü yaşamaktı....

Ve sen uçarken göklerde zar zar,
Unutma gözyaşları sonsuza uzar.