Üşürsün en sıcak iklimin ortasında
Onsuz geçirdiğin ilk akşam.
Esen akşam rüzgarları ılık olsada ısıtmaz içini onun nefesinden başka,
Kimbilir sevdiğin kişi kaçıncı kişinin gönül yarası idi,
Bitti dersin soranlara
Söylenişi kolaydır bu kelime ama ağırlığı onton gibidir ruhunda.
Kaldıramazsın güçlük çekersin altında kalırsın kederin boyunu aşmıştır,
Sonunda bir gece yarısı ansızın ağlarsın.
Yıkılmıştır beyaz gelinlikli hayaller,
Tek,tek intihar etmektedir gözyaşların kipriklerden aşağı,
Oysa söylenecek sözler vardı
Yarım kalmış tamamlanmamış geceler.
Yarı kırğınlıklar,tatlı kavğalarımız vardı yarınlarda bizi bekleyen der durur kendine yalnız dudaklar..
Oysa sen olacaktın hep yanımda, hep kaybetmekten korktuğum sen değip
Yastığına vurur ağlarsın bir çocuk edasıyla.
Giden en büyük vefasızlığıyla gider işte.
Dudaklar konuşmaz,gözler gülmez,ayaklar yürümez
Artık eskisi gibi değildir ve olmayacak yaşadıkların ve geçmektedir artık bundan sonra
Onsuz olacak zaman düşmanı.
Dayanacaksın,yılmayacasın,yıkılmayacaksın derler,derler ve bilmezler,
Aslında,insanın bir kez doğup iki kez öldüğünü.
Ve kaldırımlar ıslaktır yazın ortasında
Tıpkı her aşktan sonra,ve her şiirde yazdığı gibidir aslında seninde ayrılığın.
Kala kalırsın dört metrelik duvarlar arasında
Hapisanendir artık tüm odalar,tüm sokaklar ve bütün caddeler.
Güneş doğsada ısıtmaz seni,seni ısıtacak bilirsin tek onundur nefesi....
Kayıt Tarihi : 30.3.2011 13:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!