Gözyaşları Şiiri - Ugur Darcan 2

Ölmüş müydüm ? Yoksa ölmeli miydim.. karar veremedim bu akşam. Sen ve ölüm niçin içimde yanyanaydı.. Özlem değildi hissettiğim. Acıydı aynı zamanda.. Derinlerden burkularak kopup gelen bir acı.. Kendimi hayal ettim önce.. beyaz kefenim içinde .. ölmüşüm ben.. sessiz ve sensizim.. Hiç istemem toprağa gömülmeyi.. beni nereye gömsünler isterim diye düşündüm. Sonra buldum. Beni senin gamzelerine gömmeliydiler.. O güzel dudaklarının üstüne, yeşil gözlerinin hemen altına.. Orda çok mutlu olurdum ben.. razıydım sensiz olmaya.. Ama oracıkta sana hep yakın olabilmeye.. sen bilmesende.. farketmesende.. ........... Hatırlarmısın ? Söylerdin hep.. Hani sen bir hastane odasında baygındın ve seni kucağıma alıvermiştim. Üzerimde beyaz subay üniformalarımla.. Sen kendine gelmiş ve beni yıllar sonra hatırlamış ve sevmiştin.. ............. Hani gerçektede öyledir ya.. mezara indirirler meftayı.. kefeni içinde.. sonra bir yakını iner aşağıya.. yüzünü açarlar ve hafifçe sol yanına çevirirler.. toprakla örtmeden hemen önce.. bende bunu anlattım aslında.. çevirin beni sol yanıma dedim.. ama sebebi sendin.. beni soluma çevirirlerse sana olan sevgimle dolu kalbim sana daha yakın olsun istedim. Bu akşam sana hem yakın hemde seni koynumda hissetmek istedim.. ................ Sonra hayal ettim.. Ben gömülmüşüm.. sen ziyaretime gelmişsin.. başucumdasın .. başında başörtün.. dua ediyorsun.. ağlıyorsun.. gözyaşların karışmış toprağıma.. pişman mısın ? Bilmiyorum.. bilmekte istemiyorum.. Çünkü sen artık bana ait değilsin.. Mutlu ol ve mutlu kal aşkım.. Ama bil ki bu adam seni çok sevdi..