Gözyaşları çiçeklere asılı,
Kaynakları kaybolmuş gözyaşları
Oyulmuş kayaların yosunlarında ;
Saçılan gözyaşları sonbaharda,
Acı veren büyük ormanlarda
Duyulan av borularının gözyaşları ;
Karmelit, Föyyanten rahibeleri…
Savaş kulelerinin ateşli sesleri
Latin çanlarının gözyaşları ;
Floransa tarzı çeşmelerde,
Hayalci bahçelerin derinlerinde
Arjantin şarkılarının gözyaşları ;
Gözyaşları, yıldızlı gecelerin,
Gözyaşları, sesi boğuk flütlerin
Uyuyan parkların maviliğinde;
Gözyaşları, sevgilinin gözünden akan,
Sevenin kalbine kadar uzanan
Uzun kirpiklerde inci, gözyaşları ;
Tatlı ağlama, insanı hayran bırakan damlalar,
Gecelerden düşüyorlar, çiçeklerden düşüyorlar, gözlerden düşüyorlar !
Ve sen, kalbim, bir güzel nehir ol uyumlu,
Hazinece zengin ama ölü küllerinden yana kuru ,
Bir büyük hayali sürüp götüren, sıkıcı akşamların denizlerinde.
Albert Samain (1858-1900)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Kayıt Tarihi : 7.12.2019 14:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!