Her akşam gün batımında
İnsanlar telaşla evlerine koşarlar
Sevinci yada acıyı paylaşmaktır telaşları
Bense her akşam yaşayınca yalnızlığı
Oturup doyasıya ağlarım
İnadına hızla geçen yıllara
Şakaklarıma düşen aklara
Alnımda derinleşen hatlara
Odamda yarısı kırılmış aynaya
Her gece bakıp sessizce ağlarım
Hayal meyal artık geçmiş hatıralar
Çekip gitti yok artık eski arkadaşlar
Albümde bile yabancıdır sararmış hatıralar
Sayfasını çevirdikçe ağlarım
Koymaya başladı bana yalnızlıklar
Çok zor geçiyor artık akşamlar
Yalnız kaldım,toprak altında tüm dostlar
Ben o dikili taşlara bakıp ağlarım
Elbet birgün bana da gelecek sıra
Ölüm hak,emir olunca yolculuğa
Tüm sevenler gidip kalmak varya ensona
Ben o kahredici yalnızlığa ağlarım
Kayıt Tarihi : 5.4.2007 19:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Erzincan depreminde pek çok kaybettiğm arkadaş ve dostların anısına yazılmıştır
![Mesut Özbek](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/05/gozyaslari-27.jpg)
sevgiyle kalın e mi
namık cem
TÜM YORUMLAR (9)