Gözyaşıyım Şiiri - Ali Bıyıklı (Romantik)

Aylardan Temmuz,
Günlerden Cuma...
Birkaç yaprak kımıldadı,
Yüzümden süzülen ter
Ruhuma işledi
Soldu biranda bedenim.

Yorgun bir nehir oldu bedenim.
Okyanusun ortasında çırpınırken
Kendimi buluversem şaşarmıydım.
Atarmıydım büyük dalgalara,
Yaşayabilirmiydim oracıkta ömrüm boyunca.

Sevdalılar kapımı tıkladıkları zaman bile
Akan zamanı sayıkladım.
Yeryüzüne süzülen bulutları.
Sayıkladım sayıkladımda,
Yaşamın ötesini.

Sır Olmuş kalbime kazıdım ben,
Geçen yılları,
Parlayan yıldızı,
Bir kaldırımlı sokaktaki mezarlığı,
Bir tutam gözyaşı ile dinledim
Aşıkların sazını,
Yaşlanan dünyayı.

Yitirmişken sevdaları,
Gözlerimden başlayıp,
Yanaklarımdan akan gözyaşlarımı
Avucumun içiyle siliverdim.

Göremezlerde üstelik,
Hani şu dertlerimin inci tanesini
Kabuslarımda yeralan
Ve hiçbir zaman
Ve hiçbir şekilde
Ve hiçbir yerde
Göremiyeceğim
Varlığım, sırdaşım, yaşamım
Hayallerimin tek ama tek ortağı,
Sonunu birtürlü göremediğim,
Veya sonuna yaklaşıp ta kaçtığım

Başka baharların esintisi ile
Sayıkladığım
Tutki başka yazdım sayfalarıma
Sildim sildim,
Silinmedi kara sayfa

Bir vedanın arkasından sesleniyorum.
Feryadım, figanım bir başka bu gece.
İzlediğim yıldızlar kaymıyor artık,
Tüm cadde karanlık.

Elveda demek geliyor içimden gecelere
Söyliyemiyorum.
Topu topu iki can
Biri ben karanlıkların ışığı,
Biri sen
Karanlığım...