Gözyaşının Şimşeği Şiiri - Buse Güngör

Yanıma doğru yanaş ve sakın bir daha gelme!
Gözyaşının şimşeği yine ziyaret ediyor evrenden oluşan kalbimi;
Güneşin ve senin gözlerinin içindeki aşkı perde gibi örtüyor,
Ve yanımda olsan da bana çok uzak bir ruhun var!

"Belki de asimile olmalıyız ikimiz?"

Fakat şu üst yerdeki madenleri,
Ben her zaman tanırdım.
Kanlı göller bizi ayıracaktı.
Bunu sen de biliyordun o çakmak ateşi sevginle.

"Fakat özgürlümüzün ilk taksitini verememiştik.Sahi neyin peşindeydik?"

Bu tuzlu madenlerin peşinde mi?
Kaya tuzları,midillilerin mi?
Yoksa kendi gölgemizin peşinde miydik?
İkimiz ağır ağır çökme toprağın içinde,çökmeye başlarken...