Gözyaşının dilencisiyim Şiiri - Önder Öz ...

Musallaya yatırıldığım kaçıncı yıkılışım.
Ve ezanların okunduğu, kaç yüz yıllık bir ömür yaşadığım.
Ah sevgili.
Ben gözyaşının dilencisiyim.

Avuçlarımı açtım bırak rahmetini,
Boylu boyunca devrilen yılların,
Yüreğimdeki katranını bu seferde sen yak.
Uykusunda iken hatıralar,
Sen uyan sevgili.

Habersiz,
Ve en günahsız,
Hallerimle sevdim seni,
Ah sevgili.
Ben gözyaşının dilencisiyim.
Varlığını resmettim dünyaya.
Yokluğunun saatlerini yaşatma.

Çiziyor ve karalıyorum isminin en büyük harfini,
Yağmur başlıyor gök vurgununda,
Mürekkebim dağılıyor.
Ve damlalar sunuyor seni, büyük bir ihtişamla.
Adı...
Sevgili...
Ben gözyaşının dilencisiyim.

Çıldırmış enfeksiyonlar soluyorum
Sevdana şişmiş harfler tokatlıyor beni
Ağır ateş anlarımda havalem bile tükeniyor
Sürüklüyor hala terin en derin denizlere
Allahsız...!
Gözyaşının dilencisiyim...!

Parçala ruhuma sürgün hücrelerimi.
Darmadağın et, en uysal senli düşüncelerimi.
Bu gökyüzü,
Bu yeryüzü,
Kıyametini sen kur saatin.
Karabasanlara isyanı sen yaşat.
Hüzün gözlerin sıksın kurşunu,
Sevgili.
Dilim kuru,
Gözlerim kuru,
Yüreğim savruk çöller gibi,
Açtım avuçlarımı, yağdır rahmetini
Gözyaşının dilencisiyim.

Önder ÖZTÜRK
15 / 03 / 2010
PAZARTESİ
03:05