Bana uzanan her eli tuttum..
Verdiğim her sözüde.
Hatta düşüyorken koca bir çınar ağacının
En tepesinden,
Bana yakın sağlam bir dalı tuttum..
Senden ayrıyken kilometrelerce ötede
Bazı bir şarkı, bazı bir yıldız falı tuttum.
Onca bela geldide zaman zaman başıma
Her duada adını hep dilimde tuttum..
Kahveler kapadım her gereksiz muhabbette
İçimden sana dair binbir dilekler tuttum..
Her ağladığında,
Elimin yettiği kadar
Gözyaşlarını tuttum.
Veda ederken sen
Son sözlerinle beraber, hıçkırığımı koydum bir bardağa
Soluk almadan yuttum...
Ve sana verdiğim son sözümüde tuttum...
Unuttum! .....
Kayıt Tarihi : 6.10.2004 10:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özgür Aysun Beksarı](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/10/06/gozyasini-tutmak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!