Anlat bana anne…
Dostluk nerde, barış nerde, sevgi nerde?
Anlat bana anne…
Vatan değil mi, şehit kanıyla sınırın çizildiği yerler?
Anlat bana anne…
Neden bugün kederliyim, yastayım?
Barış nerde anne, barış?
Neden ruhum kapkara, neden yatıyorum, neden hastayım?
Yok mu bir Allah’ın kulu vatana sahip çıkacak?
Yok mu bir Allah’ın kulu yüzümüzü güldürecek,
İçimizi ferahlatacak…
Barış nerde anne, nerde barış?
Anlat bana anne, barış ne demek?
Kardeşin kardeşe düşmanlık etmesi mi demek?
Yakılıp yıkılacak mı memleketim?
Otuz yılı aştı anne, otuz yılı…
Ben barışa hasretim…
Çanakkale’de, Kocatepe’de ezdiğim gibi
Ezmeliyim şu acımasız emperyalizmi.
Araplara sırtımı dönmeliyim, dostum değil Arap
Dinim İslam dini olabilir; fakat
Ben din kardeşlerimi arkadan bıçaklamadım…
Şerif Hüseyin değilim, Lawrence ile ortaklık kurmadım!
Binlerce şehit bıraktım Arap çöllerinde anne,
“Burası Yemendir, Gülü çemendir,
Giden gelmiyor, acep nedendir..”
Dinledikçe bugün içim yanıyor, içim
Böyle din kardeşi görmedim, nasıl dostluk, ne biçim?
Bana Türk’ü anlat anne, tarihi anlat;
Ben evrensel insan sevgisindeyim, neme gerek saltanat!
Nazım’ın dediği gibi:
“ Dörtnala gelip uzak Asya’dan, Akdeniz’e
Kısrak başı gibi uzanan, bu memleket bizim...”
Bilsen annem on üç yıldır, ne kadar çaresizim.
Bin yıllık cennetim, ata yurdumu
Paylaştırmam mı gerekir çirkin emperyalizme.
Kardeşlerim şehit düşüyor, acılarım çok büyük…
Vatana borçluyum anne, can borcum var,
Borcum, Tanrının verdiği can gibi boynumda yük..
Hey, fırtınaların kasıp kavurduğu kahpe dünya,
Hey Batının doymak bilmeyen aç gözlü uygarları! ..
Bin yıldan fazladır, boynunuzda değil mi Türk’ün yuları
Bilirim, insanlığa ihanet eden hainsiniz
Çıkarınızın olduğu yağlı kuyrukta siz de var,
Olmadığı yerden sinsice çekilirsiniz…
Barışı her günden çok özledim bugün anne,
Oy uğruna ülkem, milletim kan ağlıyor…
Her gün al bayrağa sarılı gencecik insanlar,
Anneler ağlamaz dediler, oysa hep böyle ağlar…
Şehitlerin tabutunu, senin kınalı ellerini öpüyorum,
Dertliyim, hastayım, yastayım annem…
Acılar içinde kıvranıyor, ölüme gidiyorum.
Kayıt Tarihi : 25.8.2015 11:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Talat Semiz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/25/gozyasini-anlat-bana-anne.jpg)
Son zamanlarda onunla tanışmayan çok azdır ülkemizde. Kansız, ölümsüz, şiddetsiz bir haber yok ki ekranlarda...
Kutluyorum duyarlı şiirinizi ve sizi üstadım...Nicelerine... SAYGIMLA...
şiddeti seviyormuşuz meğer aklım almadı birbirimizi yok etmek için fırsat kollayan insanlarımız var kiminle nasıl yaşayacağız anlamadım. Toplum olarak iyi bir sirkelenmemiz lazım şiiri ve sizi kutlarım Hocam Saygılar.
Anneler kendi gözyaşlarını anlatmazlar, yaşatırlar ve gözyaşları anneleri anlatabilir. Çok güzeldi. Teşekkürler.
Oy uğruna ülkem, milletim kan ağlıyor…
Her gün al bayrağa sarılı gencecik insanlar,
Anneler ağlamaz dediler, oysa hep böyle ağlar…
Şehitlerin tabutunu, senin kınalı ellerini öpüyorum,
Dertliyim, hastayım, yastayım annem…
Acılar içinde kıvranıyor, ölüme gidiyorum.
sevgili talat hocam ancak yutr sever bir yürek böyle haykırabilirdi annesile böyle dertleşebilirdi hislerimize tercüman olduuz hocam kutlarım
TÜM YORUMLAR (31)