Gözyaşındır Gülüşüme Düşen

I-

Adın Âişe’dir
Tebessümün, Hüma

Yokluğunda ıslanmış çocuk gözlerinden
Haşre dek sana yazılan bir zeyl düştü anne
Öksüzlerin üşüyen gecelerinde adın
Sensizliğe sarılmış
Sıcacık bir düştü anne

Ey adı bahta yoldaş olan
Gönül dağlarımda bu ses kimin?
Ne zaman toprağa ana diye değse ellerim
Çiçek çiçek kokunla bezeklenirim
Sesin candır yorgun yüreğime,sesin kemâl
Cümlesine mühürlenirim

II-

Adın muhabbet, gülerken
Ağlarken, şefkat

Öksüzlük göç etsin bir yana
Adın görünsün
Açılsın; kilitli defterler
Sensiz şiirler sürülsün
Mecnun bırakıp Leyla’sını adınla yürüsün anne
Derun zahir olsun
Küssün ateşler, su boğulsun
Damladıkça gözlerin cehennemler söner anne

Uykularım sıla kokar yanımda yoksan
Düşmesin diye yıldızlar, yine göğü tutsan
Bin bir ırmak olurum damarlarımda aksan
Seni görürürüm hangi coğrafyaya baksam
Pusulama senli bir yön düştü anne
Vahye giren hatırın uğruna
Sana cennetten yer düştü anne

III-

Güzelliğin Fâtıma’dır
Gözlerin, ilkbahar

Haşre dek sürecek sevdadan saçlarına
Kafiyesiz aklar düştü anne
Güzelliğin değdi dudak kırlangıçlarıma
Gözlerin, şebnemine değdiğim
Serin bir düştü anne

Okuduğun Yasîn edasına
Hıçkırır gibidir melekler
Göğü tutarken sen, kabul olur dilekler
Gönül atlasında bugün
Şehrayin oldun anne
Irmaklar yurt tutmuş havzasında gözlerinin
Gözlerini Nil’den mi doldurdun anne?
Sana köşkler düşlerken ebedî
Cennete sokuldun anne

Sevgin süresiz bir yangın
Ateşi vazgeçilmez kılan
Üflüyor, yakıyor ey
Nerde bu ateşi yakan?
Vakit hasret vaktidir sana
Senli düşlerim serkeş çiçek yağmuru
Düşsem; derin uçurumlara
Bilirim uçurumlar yüreğinle dolu
Gözlerin bir çift güvercin,gülünce anne
Gökler titrer
Ellerin arşa değince anne

IV-

Yüzün miraç, varana
Adın hüzün, anlayana

Vaktidir acılarla kavileşmenin
Dağlar sesinin güftesi olmakta
Bitimsiz yağmurlar düştü gözlerine
Canım katre katre senden dolmakta
Hiç bitmemiş şiirlerde sana
Yaşamaktan öte bir yer düştü anne
Bembeyaz örtünle mütevekkil
Miracına melekler koştu anne

Gözyaşındır gülüşüme düşen
Sütün gibi, hakkını helal etsen
Yakıp kavuruyor zaman
Doruklarından kar gönder anne
Kolların cennet selvisinden bir dal
Beni gölgene al
Beni gölgene al anne