Gözyaşından Pasta Darağacından Mumları

Soğuk ve rutubetli hücremde
Güneşin doğuş dansı, şafağı izliyorum.
İçimden bir ses son defa diyor.
Kızıl renk cümbüşüne dalarken
Gözlerimden iki damla düşüyor.
Sanki o iki damla hücreme derya olup
Bütün acılarımı boğuyor.

Demir parmaklı, çelik tırnaklı
Hücre kapısından içeriye;
Yüzlerinde gülümsemeyi unutturan,
Bakışlarında gözyaşımı donduran
İki asker geliyor.
''Karar günü, gidelim'' diyor.

Reis Bey atılan iftiraları doğru sanıp
Suratıma kan kustuktan sonra
Tek kelimeyle haykırıyor:
''Suçlusun'' diyor.
Reis Bey merhamet et diyorum,
''Merhamet ağızların iğrenç sakızıdır'' diyor.
İlk defa birinin karşısında,
ilk defa hücrem dışında,
İlk defa içimden geldiğince ağlıyorum.
''Gözyaşın suçun rengini soldurmaz'' diyor.
Bir hamlede kalemi kırıyor
''Yaz kızım idam'' diyor.

Çingene darağcında son isteğimi soruyor.
Gözlerim son kez semada,
Ayaklarım iskemleyi itmeden önce,
Ölümü unuturcasına haykırıyorum:
''Doğum günüm kutlu olsun'' diyorum.