Herkes şiir yazabilir, dökebilir içini kağıda.
Kimisi sevincini paylaşır,
kimisi odun taşır gönlündeki ağıda.
Sen sen ol yargılama kimseyi,
bilemezsin kimsenin neler gördüğünü;
zannedersin ki hayatı dolu dizgin yaşar,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta