karı kürünen ahır bozması okul üşüyordu
üşüyordu çocukların gözbebekleri
çocuklar her zaman ki gibi
doldurunca karnını
bir alev / bir daha / bir daha
koca soba / eğri büğrü borular
kestiler üşümeyi
ama ne oldu ise oldu
soba patladı ateşinde
ölüm bir milim kadar yakındı çocuklara
Burçin / Aysun
iki öğretmen
iki fidanca elleriyle
yürekleri gibi
kucaklayıp ateş kusan sobayı
atarak kara / boğarken yangını
iki meşale gibi düştüler kara
çığlığında çocukların
Ağrı Dağı
uzayan / uzadıkca büyüyen bu çığlığı giyindi
atarak onca beyazlığını
gözyaşına döndü karları
ama medyanın gözleri
o her şeyi gören hani
her nedense yeterince göremedi onları
Kayıt Tarihi : 15.12.2006 12:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu elim olay, 2004 Yılı Kışında Ağrı'daki bir köy okulunda yaşanmıştır.Öğretmenlerden ikisi de ne yazık ki ölmüştür.Yaşamlarını bile öğrencileri için ortaya koymaktan çekinmeyen bu özverili davranış ne yazık ki medya'da yeterince yer bulamamış ve Can Dündar bir yazısını bu olaya ayırırken medyanın da ilgisizliğini çok vurucu bir dille eleştirmiştir.Can Dündar'ın yazısını okuyunca, o tarihte, bu şiirin dizeleri akıp geldiler ve geç de olsa sizlerle paylaşmak istedim...
cenk aksal
www.cenk aksal.com
TÜM YORUMLAR (3)