Akşam karanlığı, hüzünle doldu
Çekildi el ayak, bak akşam oldu
Karanlık gecede, dert beni buldu
Gözyaşım hüzünle, doldu o gece
Acınır bir halde, oldum serseri
Gitmiyor ayaklar, taşımaz beni
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var