Gözyaşımı hep saklarım, kimseler görmesin diye,
Meftûn olup yandı gönül, o vefâsız sevgiliye.
Ondan ne bir sevgi gördüm, ne o aşktan izler kaldı,
Meftûn olup yandı gönül, o vefâsız sevgiliye.
Gülüşüyle pür neşeydi, erişilmez o bir şeydi,
O mânâlı bakışlarla, bir yay gibi beni eğdi,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta