Gözyaşımdaki Sen Şiiri - Ayşe Gönül

Çağırıyordu tüm nefesim her dizelerimde
Haykırıyordum körlenmiş,pas tutmuş kalbine
Çok bekledim bir güvercinden,bir rüzgardan
Senden haber gelmesini....
Bir umuttu benimkisi
Yemek gibi su gibi
Duygularımın esiriyle
Her gün uğradım buluştuğumuz yere
Sensizlikle oturduğumuz bankın ayağı kırılmış
Bulutlar güneşi saklar olmuştu...
Denizin dalgaları senin sesini yankılarken
Kenara çarpıyordu kalbime hançer saplar gibi
Siliyordu her seferinde kumlara yazdığım o güzel ismini
Yüreğimden söker gibi...
Dudaklarım titriyordu adını anarken
Haykıramıyordum,düğümler boğazımda dizili
Her birinde sen olan,inciler dökülüyordu gözlerimden
Hasretle özlemle görüyordum seni
Avuçlarımda biriktiriyordum hepsini.....

Seviyor sevmiyor mu diye sormak için
Kumsalda papatyalar aradım
Bulamadım aşkım...Onlarda terketmişti beni
Yerdeki çimenleri yolarak sordum
Seviyor,sevmiyor diye....

Ufukta kızılımsı tan vakti geldi ve ben hala bekliyordum
O kızıllıklar içersinde kızıl saçlarını sallayarak gelecektin
Gelecektin biliyordum...
Aksini çiziyordu deniz, alaca karanlıkta
Kollarını açmış koşuyordun bana
Isındı birden bedenim
Boşuna beklememişim seni,boşuna...
Sana koştum özlem dolu kalbimle
Her adımım biraz daha uzaklaştırdı seni
Yorgundum,üzgündümm
Göz yaşlarımın içersinde sennn.....
Sendin gördüğüm yakından seni