Gözyaşıma yenik düştüm Şiiri - Kemal Şanver

Gittiğin den beri ben
Gözyaşlarına yenik düştüm
Kahretsin’ki seni sevmiştim
Şimdi herşeyin bittiği şu zaman da
Yanlızlığımla demleniyorum
Yokluğunu sayfa sayfa yazdım
Adını tüm dağlara taşlara haykırdım
Gittiğin yolara geldim seni bulamadım
Bana ise fırtınalı aşklar kaldı
Sen gittin ben gözyaşıma yenik düştüm
Sigaramı gün de iki pakete çıkardım
Seni alkolün şişelerinde aradım
Cigaramı sarıp efkarımı dağıtım
Meyhanenin kapısından hiç çıkmadım
Sen aşkımıza ihanet ettin
Ben dona kaldım
Gözyaşıma yenik düştüm
Şimdi kaldırımın köşesin de yolunu bekliyorum
Zifri karanlığın ayaz gecesinde
Buz tutmuş sabahın sesiz sokkağın da
Evet sevgili ben senin yolunu gözlüyorum
Ne olur gözyaşım kuramadan gel
Hasretin sancısı büyümeden gel
Ucurumun köşesine gitmeden gel
Gel bana gel gözyaşım kurumadan gel
Haydi küçüğüm istanbulun yolarına gel
Gözyaşıma yenik düştüm de gel
Umutlarıma serpil hayalerimi yaşat

(Sen gittin ben gözyaşlarına yedik düştüm, Sen bitirdin ben defalarca ölüp dirildim)