Mazi geçip gitti, dönmek istemem,
O son yaprak gibi dallarda kaldı.
Billur gibi akan sular kurudu,
Geçmişler kuruyan göllerde kaldı.
Aşkım yorgun argın yürüyüp gitti,
İlkbahar vaktinden çok önce bitti,
Bir tufan her şeyi tarumar etti,
Gözyaşım kuruyup çöllerde kaldı.
Atı azad ettim haralarımdan,
Kandır ki sızdırdım yaralarımdan,
Bezdirdim kendimi feryatlarımdan,
Acı feryatlarım dillerde kaldı.
Nerye yöneldiysem her yanım diken,
Parçalandı kalbim sendeliyorken,
Dikenler içinden geçeyim derken
Gönlüm yaralanıp yollarda kaldı.
(HANÇER YARASI isimli Hece Şiirler 'inden > 49-50/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 22.8.2004 10:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Barlıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/08/22/gozyasim-kuruyup-collerde-kaldi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!