Kaybolup gitsem gökyüzünde...
Gün batımının o boyanmış tablosunda
Buluversem benliğimi.
Ne olurdu sanki;
Tanışsam kuşlarla,
Bulutlardan olsa evim.
Herşey bulutlar gibi olmasın ama!
Uzaktan çok güzel
Ama hiç dokunamayacağım.
Görünüşüyle kandıran
Ama asla benim olamayan.
Bulutlar kadar güzel,
Gözyaşım kadar gerçek birşey
İstiyorum ben...
Ben kaybolup gitmiş
Geride sadece gölgesi kalan değil,
Gölgesi ile bütünleşen bir gerçek arıyorum.
(27.02.99)
Kayıt Tarihi : 19.2.2003 22:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Neslihan Ayakta](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/02/19/gozyasim-kadar-gercek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!