Gözyaşım Gibi Şiiri - Hikmet Aksu

Şu esen rüzgârlar,yağan yağmurlar,
Ruhumu andırır gözyaşım gibi.
Sanki bu alemde yaşamıyorum,
Gerçek hayal-meyal, anılar gibi.

Güneşi çok solgun, ay’ı kayıpta,
Anarım maziyi, ati sayıp da,
Gençliğimi başka dilden duyup da,
Tanımam resmimi, el alem gibi.

Vay be! Giden yıllar neler götürmüş…
Almış beni benden, yemiş, bitirmiş,
Yalnız ben mi? Dünya, kendin yitirmiş,
Döner nevrim devran savrulur gibi.

Kuşlar neden uçar, gül niye açar?
Umudum tükenir bet-beniz kaçar.
Ömrüm sarayından düştükçe taşlar,
Olurum tarihsel virânlar gibi.

Cemali derinler bilmez, yüzeyde,
Kalem başka, kafa başka düzeyde.
Ekvator sıcağı şimdi kuzeyde,
Yakar buz dağımı, kumsallar gibi.