Gözyaşım Şiiri - Aydın Ahmet

Dünyaya ne zaman küsecek diye
Her gün gözlerimi dener gözyaşım
Dertleri öğüten bir değirmene
Su veren dereye döner gözyaşım

Gün batarken her gün guruba bakar
Kurduğu hayali kendisi yıkar
İçimde küllenmiş ateşi yakar
Güneşle beraber söner gözyaşım

Ne zaman üzülse gelir ucuna
Bir damla sessizce düşer avucuna
Garip demeleri gider gücüne
Göz pınarlarıma siner gözyaşım

Nazlı yardan fena bir kelam duysa
O gece yatamaz ah bir uyusa
Gökler çalkalanıp bir yağmur yağsa
Bulutla yarışıp diner gözyaşım

Her gece yastıkla dertleşip yatar
Kimsesiz olduğu içine batar.
Nisan yağmuruyla bir yarış tutar
Sabaha dek yağıp yener gözyaşım

Sürsem gözlerime değer elime
Bir aşk bedduası düşer dilime
Gecenin çığlığı çarpar tenime
Yanağıma sızar yanar gözyaşım

Vicdanıma her gün bir hesap verir
Bir kere gül desem geri çevirir
Aşkın yüreğimde sivri bir demir
Ellerin değdikçe kanar gözyaşım

Eğerim başımı yüzüm hiç gülmez
Diyemem derdimi kimseler bilmez
Görse umursamaz, eliyle silmez
Sevgilimi böyle sınar gözyaşım

Ayrılık gözümün ferini aldı
Her gelen ağlatıp bir damla çaldı
Coşkun çağlayandan farkı mı kaldı
Suyu kesilmeyen pınar gözyaşım

Sözlerim sitemim taptıklarıma
Başıma taç edip taktıklarıma
Baksana şu yârin yaptıklarına
Teessüf edipte kınar gözyaşım