Gözyaşım Şiiri - Hasan Çanakçı

“Yüce dağlar size var mı zararım?
Yar yitirdim uğrun uğrun ararım.”
Diye başlıyor türkü,
Ilık ılık akıyor yanaklarımdan
Damla damla düşüyor kağıda
Ruhumun ızdırabının nişanı
Gözyaşları .

Sonra hayal perdesinden kayan yüzün,
Ince ve uzun parmakların,
Bir kadife gibi yumuşacık,
Ellerin dolaştı yanaklarımda
Ve Sildi akan gözyaşlarımı.

Sesin perde perde yarıyor yalnızlığımı
Kalbime iyi bak;
Tek sermayem o başkası yok,
En büyük servetim benim,
Tahtım,tacım,sevincim,tasam ve acım…

Ağlamak yok kısa sürer ayrılıklar,
Ağlarsa gözler kalbim parçalanır,
Ve küstüm çiçeği gibi kapanır
Açmaz bir daha sen kollarını açana kadar.

Karartma onu aydınlık kalsın.
Dört bir yana haberler salsın,
Desin ki:
Ayrılık yarası çabuk geçmez bende,
Tabipler çare bulamadı bu derde.

Sonra nakaratı söyledi türkücü:
“Ölem ben,ölem ben
Kurban olam ağzındaki dile ben.”
Ve bir duman yükseldi göğe,
Tutuştum yanıyorum ben.

Dayadım sırtımı soğuk duvara,
Gözlerim kapalı kulağımda uğultu,
Kızgın bir saç üzerinde gibi ayrılık,
Her yanım benek benek yanık,
Zaman körüktür artırırır yangını,
Pişirmeden vermez aldığını.

Dolaşıyorum sokakları yorgun adımlarla,
Uzayıp giden sonsuz yollarda,
Çaresizce çeviriyorum başımı semaya
Yıldızlar ah şu yıldızlar ne kadar da uzaklar
Benim sana olduğum kadar.

Hasan ÇANAKÇI
Şubat 2018