Tatlı bir gülüşte,
İçten bir öpüşte,
Kısa veda sözünde,
Göz pınarımda doğup
Yanağımdan süzülünce
Yarin gül dudaklarında
saklanırdın...
Hazan yağmuru damlalarında
Soğuk kış gecelerinin ayazında
Duygulu şarkıların arasında
Göz pınarımda doğup
Yanağımdan süzülünce
Yarin narin parmaklarında
kaybolurdun...
Hoyrat bir rüzgârda,
Yüreğime inen şamarda,
Yüzüme çarpan elvedada,
Göz pınarımdan doğup
Yanağımdan süzülünce
Yarin ayakları altında
kalmıştın...
Hani;
Bana söz vermiştin
Asla dökülmeyecektin,
İşte boğazım düğümleniyor
Dudaklarım titriyor yine
Olmadı gözyaşım,
Beni yarı yolda bıraktın.
Göz pınarımda doğup
Yanağımdan süzülünce
Defterimin sayfalarını
ıslattın...
Kayıt Tarihi : 4.3.2011 15:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ayrılık her zaman olabilen bir durum. Bazı ayrılıklar elveda diyerek biterken bazı durumlarda elveda da denilemez.
Bazen insanın elveda demeye gücü yetmez veya içi dayanamaz. Bu durumda vedasız ayrılıklar oluşur. Çekip gidilirken güçlü olduğunu zanneder insan. Gerçekte ise sadece bir kaçıştır bu belirsizlik. Her durumda arkada bırakılan kırık bir kalp söz konusudur.
Beğenerek okudum.
Kutlarım.
ant..
TÜM YORUMLAR (37)