İki damla gözyaşı vardı gözümde
Birinde sevinç
Diğerinde ise sensizlik
Damlalardan bir tanesi;
Senin için akıyordu
Sevmiştim ve buna da mani olamıyordum
Akmıştı bir kere gözyaşım
Durduramıyordum içimdeki sensizliği
Yazıyordum yazıyordum durmadan
Aylar geçti, yıllar geçti bir haber yoktu senden
Kalan gözyaşımın da sensizlikten olmasını istemiyordum
Ve akmayacak diyordum kendimce
Aksa bile diğeri de sevinç den olur diyordum
Ama olmadı
Sevme ve sevilmeden anlamayan sen
Son gözyaşımı da akıtmıştın
Artık ne sevebiliyor, nede gülebiliyordum
Ve daha da önemlisi senin için gözyaşı dökemiyordum...
Kayıt Tarihi : 11.8.2006 20:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!