GÖZYAŞI ŞİİRLERİ

Ağaçlar sonbaharı karşılıyor kentte
Yeşiller sarıya çalıyor bir bir...
Rüzgârda hafif gramofon ahengi
Başladı Beyoğlu'nda sevi telaşı
Son turnalar katar olmuş göçte
Aşka davetiye midir, bu nirengi
Yağmur mu, bulutun gözyaşı?
..

İki elimizde bir demet çiçek,
Bilmem kaç akşama daha ulaştı.
Gözümüzde damla damla gözyaşı,
Kendi dünyamızda yalnız dolaştık.
..

İki damla gözyaşı cehennem ateşini söndürür belki
ancak dumanını gizleyemez!
Buyüzden kalpten bir dua; rahmet kapısının halkasıdır.
Ancak kalbi olmayanlar o dumanda duasız ve soluksuz kalmaya mahkumdur.
..

İnsan düşünse eğer bunlar olur mu idi?
Bu kadar kan gözyaşı nehir olur mu idi?
Halkların olanlardan haberi yok çünkü hep
Her devletin başına oturmuş birer gidi! ..
..

Haykıran sükutları sanma ki Allah görmez
İki damla gözyaşı hangi murada ermez?

03.04.2015
..

Uşağın hizmeti belli işi belli
İçtiği su yediği aşı belli
Efendisi belli başı belli
Hatta döktüğü gözyaşı belli
..

gözlerimden fışkırıp yanağımdan süzülerek, dudaklarımın arasında ekşi bir tat bıraktıktan sonra. sakallarımın arasında parçalanıp, sonra tekrar çenemde buluşan. yere düşmeye meyilli.
bir damla gözyaşı misali.
sende'mi düşecektin böyle gözlerimden yerlere ey sevgili..! yazık çok yazık, halbuki "o" gözyaşları bile senin için düşmüştü yerlere. sen'de beni böyle delirtip güldürdün ya ellere. yazıklar olsun seni gelin diye alıp namuslu diye geçinen £LLER'e..!
..

İlerledikçe bu yolda
Bastığım yerler kayboluyor
Geri dönüşüm yok
Yol ayrımındayım
Bir tarafta gel gözyaşı
Bir tarafta kal gözyaşı
Kader itiyor sırtımdan
..

Gözümde donmuş gözyaşı
içim zemheri ayazı
ağustos sıcağında
korsan kış sanki...
..

Bir damla gözyaşı,bir lokma acı
Böyle başlarmış ya sevda masalı.
Leyla'sı olanlar neylesin tacı
Böyle başlarmış ya, sevda masalı.
...
..

Olmayınca olmuyor diyerek,
Gözyaşı şairi değil bu gönül,
Yüreğimi fırtınalara teslim ederek,
Ayrılıklar şairi değil bu gönül.
..

Kimseye kızmaya hakkım yok biliyorum. Her şeyin suçlusu ve sebebi benden başkası değil ki..Hepsi benim hatam. Düşünüyorum ve sadece kendimle konuşuyorum. Kimseye bir tek söz söyleyemiyorum. Söylemek istediğim onca şey içinden tek bir sözcük bile çıkmıyor dudaklarımdan. Hayatım pişmanlıklar ve keşkelerden ibaret… Ve bu böyle sürüp gidecek… Değiş artık desem de kendime değişemiyorum. Yapamıyorum. Kimseye kızamıyorum sadece kendime kızabiliyorum var gücümle. Aynaya bakıyorum ve kimsin sen diye soruyorum. Verecek bir cevabım yok.... Susuyorum… Tek bir damla gözyaşı sol yanağımdan aşağı yuvarlanıyor, içim yanıyor….. Sesim çıkmıyor…. Bir gün ben de öğrenecek miyim yaşamayı, bir parça olsun kendini düşünebilmeyi, bencilliği…. Öfkeyi, nefreti ve sevgisizliği… Katılaşacak mı benim de bir gün yüreğim…

Ve

NE ZAMAN! ! !
..

Çok mutsuz olabilirsin. Çok acı çekebilirsin. Mahvolabilirsin. Her şeyini kaybetmiş olabilirsin. Hüngür hüngür ağlıyor olabilirsin. Ölmek istiyor olabilirsin sen ne yaşarsan yaşa; Ne kar yağmaktan vazgeçer, ne de yağmur diner. Hayat kendine, gelmeni beklemeden akar gider ve zaman seni asla durup da beklemez. Sen ne kadar gözyaşı dökersen dök, bir yerde insanlar kıskanılacasına mutlu olmaya gülmeye hatta kahkaha atmaya devam eder.
Yani; Çektiğin acıları en derin sen hissedersin. Ve onların verdiği zarar yetmiyormuşçasına kendini öldüresiye hırpalarsın.

Aslında çeker gidersin, herkes kaldığını sanır...
..

Aynı gökyüzüne sığamıyoruz nicedir seninle. Koca gökyüzü dar bize. Sen bir yandan itiyorsun, ben bir yandan. Yıldızlar batıyor ayaklarımıza. Güneş ne de soğukmuş yakından...! Zaman çabuk geciyor derlerdi de inanmazdım. Bak, tam yüz yıllık yanlızlık var içimde. Zaten bu yüzden değil mi gökyüzünün dar gelmesi bize? İnsan herşeye alışıyor zamanla. Sıradanlaşıyor en özel anlar bile. Emeklemeye başlayan bebeğin telaşı kalmıyor, yürümeyi öğrenince istediğin hedefe. Ya da tek başına uzanmak raftaki bardağa. Ne heyecan doluydu hatırlasana. Sonra raftan indirmeye başladık tozlu bardakları. İlk harf ne de önemliydi, uzun uzun cümleler kurmadan önce. İlk ders saati, sonra ilk tenefüs zili...! Sunii de olsa değeri ölçülmezdi hiçbir para birimiyle. Sonraları çalan hiçbir zil onun kadar etkilemez oldu bizi. İlk arkadaşımızın adı düşmezdi dilimziden. Üç nefes alsak, beş kere zikrederdik adını. Önemi büyüktü ilk arkadaşının adının. İlk aşk, yürekteki ilk ritim bozukluğu, ilk gözyaşı... Şimdi sadece gülümsemeye sebep. Belki de bazılarının zihnini zorlamaya. İnsan zamanla nelere alışıyor bir düşünsene. İlk andaki heyecanı yok oluyor zamanla. Bin yıllık tanışıklıklar, alışkanlığa dönüşünce sığamıyorsun koca gökyüzüne. Aynı tende ter olmaktan alınan zevk, çekil artık ayağımın altındanlara bırakıyor yerini. Islak geceleri kurutuyorsun önce. Gözbebeklerini yıkamaya başlıyorsun sonra. Sonra onlarda alışıyor ve kuruyor zamanla. Geçmişe bakıyorsun önce, sonra alışkanlıktan bakmalar başlıyor boş gözlerle. Eski heyecanı bitiyor bitmesine de, uzaklaşmalar niye başlıyor onu bilmiyorum...! Bildiğim tek şey var; Aynı gökyüzüne sığamıyoruz artık seninle... Yüzyıllardır aynı tene sığdığımız halde...!
..

Bu kez kırmızı güller aşk adına açmadı,
Masum bir çiğ tanesi düşmedi gülün bahtına,
Güller kederde,
Güller gözyaşı ile yıkandı.
..

Merhaba...!
Nasılsınız? Beni soracak olursanız, biraz şaşkın, biraz ürkek ve de çokça heyecanlıyım...Neden diye soracak olursanız, doğmama çok az bir zaman kaldı. Geldiğim dünyada beni neler bekliyor merak ediyorum...Aslına bakarsanız annemden dünyanın nasıl bir halde olduğunu, az çok biliyor gibiyim. Ve bu yüzden de oldukça ürkmekteyim...Annem geldiğim dünyanın 'savaş, kavga, haksızlık, hüzün, açlık ve gözyaşı ile dolu' olduğunu ve bu yüzden de hep annemi suçladıklarını söylüyor...İnsanların hiç kendilerine bakmadıklarını, kendi hatalarını, kendi hırslarını hep anneme ve annemin ATA'larına attıklarını duyuyorum...Siz benim duymadığımı sanıyorsunuz değil mi? Ama ben duyuyor ve görüyorum...Annemden bahsetmişken; Biliyor musunuz ben doğunca annem artık aramızda olmayacak...Onu da tozlu sayfalar arasına saklayacağız...Ben de bir gün gideceğim...Çok da uzun bir zaman değil dünya üzerinde ki varolma sürecim...Ama sizleden tek bir ricam var; Ne olur beni de annem ve ataları gibi suçlamayın olur mu? Çünkü ben size beyaz bir sayfa olarak geliyorum..Benim üzerime ne yazrsanız, bana bakınca onları okursunuz...Ben size, AŞK ile SEVGİ ile BARIŞ ile geliyorum...Gözyaşlarınızın sadece MUTLULUKTAN akması için geliyorum... Ben size HUZUR ve SAĞLIK getirmek için geliyorum...Sizin de birazcık kendinize bakmanızı ve en az ben ve atalarım gibi kendinizi sevmenizi, saymanızı, birbirinizi incitmemenizi, BARIŞ adına SAVAŞMAMANIZI (ki bu iki kelimenin anlamı birbirinine oldukça zıt...!) istiyorum...Ben kimim diye oldukça meraklandınız değil mi? Annem adımı ben daha doğmadan koymuş... Benim adım: 2010..Üstüme güzel notlar almanız dileğiyle...!
..

Paylaşamamanın Temelinde; KENDİ RAHATINI KAÇIRMAMAK VARDIR! . = 000.000.009 =

10 Temmuz 2013 Çarşamba 11:44:40

Senin İçin, Senin Uğruna; EN GÖZYAŞI Olan KİM? .

Senin İçin, Senin Uğruna Okunana İnsanmadın Ki;
..

Mağrur bir düşün alyansına gözyaşı damlıyor sevgili, dalgalara kapılsın anılar
Yangın duvarı aşamadıkça kendini yakarmış, umarsız sözcüklerin girdabında hatıralar
Her sevda Anka olup sevgilinin yoluna bakarmış, bu çelişkili kürede tükenirken aşklar
Kendi gerçeğimizin sahnesinde gönlümüz yaralı, ateşin yanmadığı sahnede yalan oyunlar

Yüreğime vakitsiz yuva yapan kuş gibidir aşk. Onu asla üşütmem, çekip gitmesine izin vermem. Mevsimlerin hırçın rüzgârı yamandır, geceler uzun, gündüzler ayazdır, bekleyişlerin kapısını zemheri de olsa örtmem. Okşayamasam da kanatlarını, saramasam da çığlıklarını ben aşkım aşktan da öte, sevdayım sevgiden öte. Yaşamak benim için mütevazı bir yolculuk, düşlerle harman olur, sözlerle savrulurum ve bu çelişkili kürede sonsuzluğa bırakacak sözlerimle gururluyum.

..

HABER VER


Sonsuz tefekküre daldığım zaman
Mânâyla bezenmiş halden haber ver
Arıtırken damla damla özümü
Çilemden süzülen baldan haber ver
..

gazel bağında
hüzünlenip solaydın
gözyaşı döküp
..