Gözyaşı Şişesi Şiiri - Nurşah Şenel

Bekledim...
Gönlümü giydirdiğimden beri yün sevda sıcaklığıyla
Gözyaşı şişesini bana uzatmanı bekledim
Kilitsiz kapıları açtım sonuna kadar...

Verebildin sonunda
Zamansızlığın aşındırdığı bir anlamla
Uzun yollar yürünmüş,
Geçmiş bitmişken...
Ayrılığa ağlayışındaki gözyaşını beklerken ben.
Bambaşka bir geleneği yaşatmak istedin sen

Elindeki gözyaşı şişesi,
Ölümü seçmiş sevdanın mezarının yanında,
birbirine benzeyen pek çok şişe arasında...
Hangisi seninki
Hangisi ölen sevdadan duyduğun acıyı anlatmak için akıtılmış
gözyaşın
Şu her an kırılası bir halde uzanan mı
Biriken duygusuz halinin belirdiği,
maddenin sıvı hali mi sadece
Sıkıştırılmış ince bir şişeye,
Kırılıp da dünyayı sele boğacak gibi yoğun bakan öylesine...