Saçlarına gözlerimi zindan ettim. Bir nefesinin yeline kurban adadım kendimi İsmail misali. Yusuf kuyularında hala yüreğim. Ve sen artık yoksun bu şehirde. Suskunum.
Hayatımın elifbası, ufuk çizgisine tuvalden düşen resim, savaş meydanlarında ruhum ve mataramda biriktirdiğim gözyaşın kurudu. Kurudum, uzaksın.
Cemalini mahsen kıldım kendime yıllanmış ruhumla. Artık direndiğimsin vuslatıma. Eyübce mücadelemsin. Beni halen gelmişliğinin düşüncesi korkutuyor ve yoruluyor tenimin hücresi. Dokunmuyorsun artık. Haramsın.
Önder ÖztürkKayıt Tarihi : 23.11.2008 18:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!