Gözyaşı Perisi Şiiri - Görkem İnci

Şiir geliyor aklıma,
sonra sevmek.
Hasret bitiveriyor yanıbaşımda,
umarsız bakışlarla süzüyorum
bitap düşmüş bir şehrin
siyaha solan rengini.

Issız bir kalabalıktayız,
yalnızız...
Güneş bile çekip gitti!
Sen mi hoşçakal diyemiyeceksin?
Baktığında simasına akşamın,
görebilirsin!
Tevzi edilmez bir bütünlük; siyahla beyaz,
kuzguni beyaz,apak karanlık...
karşıtlıklar bile beraberken,
bir tek sen mi gideceksin?

ne kaldı ki geriye?
veda eden bakışlar mı?
ne farkeder?
katran karası,deniz mavisi ya da zümrüt yeşili...
ne kaldı ki?
düne ertelenmiş hayatlar mı?

dinle gözyaşı perisi!
Çekilir şey değil şu sıla.
Vazgeçilen ve sarfedilen yine ben,
emanet bıraktım kendimi yine bana,
bir tutam aşktı istediğim.
¨Oysa ben¨ile başlayan cümleler kurbanı yine ben.

(27 01 2006)