Gözyaşı Mahkûmu Şiiri - Savaş Barha

İşte yine bir özlem vakti.
Hasret yorgunluğu çökmüş şehre.

Perdeler hafif aralık.
Odam zifiri karanlık.
Sema, sema aydınlık.

Yıldızlar ve ay
semayı aydınlatıyor.

Sus pus olmuş güneş.
Sus pus olmuş kuşlar.
Sus pus olmuş kâinat.

Bir ben konuşurum.
Ben ki sana hasret kalmışım.

Kalbimi dinle.
En ücra köşesinde
seni yaşattığım kalbimi dinle.

Aç pencereni
rüzgârla bir selam yolla.