Gözyaşı Kutusu Şiiri - Mehmet Günay 2

senin olası hasretinden hiç bir vakit korkmadım inan,
sensizliğe soyunan gecede, yalnız değildi sigaram sana yanan,
adın hayal,soyadın olası bir hüsrana çıkıyor.
peki neydi fikrimde düşüne kanan?

adınla başladı gülüşünle son buldu
mevsim bahara çıkan son nüydü
yanılsamam da gece siyaha büründü
neden gündüzlerim sen ile büyüldü?

elem mektubuna bir zarf attım
suç bende çokca gecemi gündüzüme kattım
masumdun,mahrurdun ama varlığımı avuttun
anlayamazsın nasıl sevinişine ortak oldu zatım

inan yanlızlığınla bunaldığım son günüm bugün
gözlerin mıhlanmış fikrime adeta kördüğüm
neyine yanayım ki sabit olan yokluğun
gözyaşım sağolsun,yüreğimin demine gömüldün...

sen bir gül'dün
sen bir güldün
sonbahar yaprakları gibi gönlüme döküldün...