Gözyaşı Krallığı Şiiri - Hüseyin Yaz

İyi değilim.
Kafamda savaş davulları çalmakta.
Beynimdeki tiz çığlıklar yeni bir isyanın belirtisi.
Kelimeler kalbime karşı isyana geçti yine.
Tasvir edemiyorum ordunun büyüklüğünü.
Ellerinde kılıçlar, gürzler, mızraklar…
En önde “ Karmaşa “ ordu komutanı.
Arkasında “ Korku” ve “Hüzün” adlı subayları var.
Bir emirle başlıyor saldırı.
“ Özlem “ surlarımda büyük bir gedik açıyor.
Kaynamış gözyaşı döküyorum askerlerin üstüne.
“ Şüphe “ cani asker, yüzünde alaycı bir gülümseme.
Sadece o etkilenmiyor.
Süvariler kalbimin kapısına dayanmış.
Kapıyı koruyan; “Sadakat” tek muhafızım.
Şehrim ha düştü ha düşecek.
Beyaz bir atlı beliriyor ufukta.
Seni görüyorum.
O anda değişiyor her şey askerler korkarak saklanıyor.
Ve bir savaş daha sayende bitiriliyor.
Galiba seni görmek bana iyi geliyor…..