Gelmeyişler zamanıydı
Vakit eskiden çalıyordu
içimde bir ağlayışla ah
İki şeyi unutmadım sen ve siyah
Masum bir alışkanlık zannederdim
yağmurları ıslatan
bir kadın tanıyordum,
bir kadın tanıyordum
yağmurlar kadar ıslak
sonbaharın acımsayan yüzünde
Farkında olmadan kaybolur gözlerin
Kayboluverir ışığı ümitlerin
Sahip olmaksa sana ayrı düşmek
O zaman ben olmalıyım sahibin
yağmurları ıslatan
bir kadın tanıyordum,
bir kadın tanıyordum
yağmurlar kadar ıslak
sonbaharın acımsayan yüzünde
karanlıklar sade bi iç çekiştir
yolculuklar
karanlıklarda başlar
sinsice sevişir
ayışığıyla gece
seni düşler uyarır
derken rüyamda sevişelim
bir el dürttü beni
kalk yolcu vakit geç
ilk önce şu dağlardan geç
atım eşlik ederdi hayallerime
Şimdi o uzakta bende uzakta
Kavuşamayız artık eller arada
Ne yapayım usta buymuş kaderim
Kavuşmadan ayrılık kitabımızda
Ben onu severdim deliler gibi
yalın bir cümle bile kuramadım karşında
bir sevgi demeti bile alamadım çarşında
farkettim yokum
ben bu hikayenin başında
kendimle çelişiyordu her sözüm
sevmeyi bulmak lazım
sevgilinin gamzelerinde
aşk uzak durmalı ki
ulaşılmaz olunca acı versin
tutuşurken şehvet duyguları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!