Gözyaşı Kedisi Şiiri - Hayrettin Taylan

-Maviyi tırmalayan deniz kedisisin.Masmavi sevdamla yumak yumak oynuyorsun.
Bölme bilmeyen düşlerimi bari bölme.Sen artığı yalnızlıkların derin sularındayım…Sulu gözlerimle sensizliğin sonsuzluğunu yazıyorum.
-Ahımda okunuyor adın yadın.Bir bilsen yanışlarımı belki acırdın deniz kedisi…Göz yaşlarının ummanında gençliğimin martıları uçuşur…
-En kesif keşiflerin dilindeyim. Dilim ile ilim arasında gizlediğin ölümcül sevdaların şifresinde baş harfin yazılıyor. Aşk ile baş harfin aynı olunca çıkıyorum yolculuğuna.

-Düşsüz yaşamanın tuvalinde özele sığmayan yarınsız bir adam görünür.
-Yarınsız ve yarsiz sızıların su diline beni çeviriyor güzeller. Beni tercüme ediyorlar yabancı sevdalara.
-Yaralanışım son sözü tercüme edilemiyor.Senden yardım istiyorlar, senden ruh duvarlarıma yazılacak k/ararsız yalnızlık tümceleri isteniyor.

-Adem’in ısırdığı elmanın ekşi tadında ,aşk adını kemirmek istemiyorum…Cennetindeki elmayı yemek için yaşıyorum.
-Kaderin aynamda yansıyor.Kederlerin tarak uçları uçuklarımı taramıyor.Beni aramadığını anlıyorum. Kanamış ,ağlamış,kırılmış bir sevdanın can pınarısın.Kirlenmiş bir geleceğin susuz ve bensiz sahilinde yalnızlık sana şimdilik huzurun kayası gibi görünüyor..
-Yaslanmışsın yalnızlık kayasına. Kalmışsın kendi duruşunun hayasında…Seni yüceltiyorum azizem.

Beni bilmeyişinin metruk kentine yazıyorum seni.Ki senden önce uyanıyor ,uyandıramadıkların. Ki senden adımlarla hayata yamalanıyorum.

Bu maden çağından alınma alınganlığın boyalı treniyim.Seni taşıyorum sensizliğe.

Yol dokunuşların aşk istasyonlarında sirenler yerine çığlıkların dillenir.
-Titreten bir rüyanın sesinde hüzün sözlerimi kesiyor.Yırtılıyor yüreğimin cümleleri. Cemi cümle kanayışımı, yırtık pırtık cümlelerimi kitabesi biliyor…
-Azıcık ben’e geçişinin ipuçları olsaydı. Bu yaralı yüreğin sesine en sevdiğinin ölüsü hatırına ….
-En sevdiğinin ölüsü hatrına can yakarışıma ilaç olmayı dilemek hangi büyük aşkın dilemmasında vardı ki yaralım…
-Böyle yürek kaleminden yazıldığı gibi değil hayat.

Bu sevi eylemsizliğin ortasında sana bağırıyorum.
-“Susma, sustukça sıra sana gelecek “

İşte kalbim o zaman , zamanı sana sunacak…Beni anlayacak yürek yaran…Beni kurutacak yaşayacağın her acı…

- Aşk kentimizi yıkıp yakan Hülagü’nün kızı mısın? Fethedilmişliği yıkan Timur’un murç kızı mısın?
-Aryaların neden ince?
Neden hatıralarımız yazılmıyor yüreğinde? Kendimi bulduğum mistik mavilerin su mağaralarında beyaz bir güvercinsin …

-Seni bulduğum su ile susamak arasında benden “eser” esmiyor.
-Bu sessiz, bu sensiz geceye yellerin ne zaman esecek.
Sakın bana deme başka ellerin yeliyim. Başka ellerin külüyüm. Başka güllerin künüyüm.

Benim çağlayanım yadına, ruh bahtına damlarken sen bensiz gidemezsin mutluluğa. Bitersin bir gün yapmacık huzurun bilinmez derinliklerinde…
-Ah şairim, ah yürek aslanım, ah şiir gözlüm, ah vefasız yarim dersin dersine.

-Şimdi damlasız ve dermansız kaldığım göz yaşların nerde? Gözyaşı
Güzeli olarak iddiamdan vurma yar….

-Aklıma gönül defterinin cümleleri bir bir tükenirken soylu geleceğe…
-Gözyaşın yaramın yumuşamasına ayna olur…Damla damlar siner ömrün yalnızlığa …Beni sana çağırır aşk.Aşk tanrılarının beni vurduğu güzeller tapınağında Allah’ım korusun …
-Sen akan göz yaşların minnoşu…Damla damla oynuyorsun sulu sepken yüreğimde. Yumak yumak oynuyorsun utumadığım senli yünlerde,aşka ünlerde.
-İyi sevmek ve yazmak yetmedi gelemeyişine.Beni bana bırak artık.