Sudan yapılan merdivenlere tırmanıyorum. Senin için çıkıyordum biz’li bilinmezliğe…Yüreğimde kelimelerimin ipek atlası seni örüyor cümlesiz aşklara. Devrik bir ayrılığın yan cümlesiydim. Yüklem yandığım yüreğinde.
Bülbüllerim düşlerimi sana getirirdi. Benim kanat çırpınışlarını görüyordun. Sudan yapılan kuşlar uçardı göz yaşlarından.
Susup bana gelişinin seslerini dinlerdim. Sen gelirdin usumun usanmadıklarına.Kalırdım sana …Bir leyleğin aşka getirdiği bebektin sanki.Yokluğun göçünü yaşıyorum şimdi.Kış gelince uçup giden göçmen kuşlar sandım hep.Bu yönümle hep çocuktum.
Annesi gidince hani bir gün gelir diye değişik avuntularla umudu taranan çocuk…Gelmeyince annesinden kalanlara sarılan gibi bende sarıldım her şeyine.Kokladım senden ve sensiz her şeyi…
-Düşümdün …
-Kaderin kaknusu getirmişti bana. Ben aşktım sana, ben aşktım bana.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
