Gözyaşı Feylesofu Şiiri - Hayrettin Taylan

ölüm nerede ve nasıl başlar senin vavlarında
yaşam nerede ve nasıl başlatılır ahlarında
Bir 'an', sadece bir an bile yetmez miydi bize...!
G-özlerinin en dip-derinlerinde aşkla demlendiğimde...
Her çeşit -ölüm 'söküp-atabilir' bu yaşanmışlığı benden?
Yok-sa yoklar mıydı yokluk
Sana gelmeye s-avunu çabası?
sorgularlar 'im-ler' boyunca boylu boyunca
ünlemleri nefesleyen hayatın dar boğazında
İliklerime kadar senden gitmeler.
Ki onlar;
soğuk-nefesiyle yaşatılan tutulma anlarıdır
ves-veseyi heveslerim pan eyledim
senden yana bir ilenç
benden yana her şey imleç
gitmeden yana inceden ince ağırca bir sızıyı taşır benliğim
İşte benim bunun içindir ve bunun içindedir...
Tüm ağlamaklarını vicdani bir tespih yaptım
Ki erkek tespihsiz gezmez
Ki sensiz de gezilmez
Yaşam ritmini bozmuş demek
Yırtılmış bir ayrılığın yoğunda
Sensiz de yaşanıyormuş demek
Her okunuşta huzursuz eden tınılar çıkaran gitme sesin
Sen ey gözyaşı güzelim! !
Sen ey!
Sen!
_Var git, hüseyni ezgilerini çağılda_
Biliyorsun ' beni
biliyorsun 'susmayı'... ruhferini al da
yeni bir annenin bebişini sakinleştirmesi gibi
sen de gel sakinleştir sadece