Gel artık, gel bana, bitsin ayrılık,
Hasretten, elemden ölesim geldi.
Çiçekli dalların aralarından
O yüzünü yine göresim geldi.
Sarı saçlarında yanan güneşi,
Yüzünde dolaşan her menevişi,
Körpe ağzındaki ıslak ateşi
Yanan dudağımla öpesim geldi.
Özledim rüzgarda titreyişini,
Hüznünü, nazını, inleyişini,
Martı seslerini dinleyişini
Beğenip okşayıp sevesim geldi.
Kahve fincanında duran falına,
Övgüler dizdiğin zakkum dalına,
Derhal anlaşılan yalanlarına
Yine inanmaya hevesim geldi.
Gel bana, gel artık, çok arıyorum,
Kahroldum, tükendim, darlanıyorum,
Gözyaşı dökmeye utanıyorum
Seve seve canlar veresim geldi.
(BİR YORGUN FIRTINA isimli hece şiirlerinden > 19-20/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 17.7.2004 11:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Barlıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/07/17/gozyasi-dokmeye-utaniyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!