Gözyaşı Damlıyor Fincandan

Gecenin karanlığından bir yudum alıp
Yitik seslerin üstünü örtüyor kadın
Gözyaşlarını seviştiriyor yalnızlığıyla
Kayıp giden yıldızlar gibi geride yıllar
Hangi sesin peşinden gitse de ayrılık
‘Gel’ diyor içindeki o ses apansız
Uzaklara bakıp dalıyor geçmişine

Eğip başımı kapılmalı gündelik telaşlara
Derinlerimde bir köprüden geçer iken atlar
Senli bir masaldayız ve yine aynı masada
Sen kahvenden yoldaş alır iken sigarana
Ben yeni bir şiir olarak yaslanayım omzuna
Kuşkularla örselenen dilimin boğumlarında
Zincirlenmiş bir adam olmalıyım karşında

Yağmur kokuyor ansızın çevremizdeki toprak
Gökyüzünün kanatlarında ansız bir değişim
Gözyaşı damlıyor fincandan, anlar serkeş
Sen ansızın içimden gelip geçiyorsun umarsız
Hangi kareye baksam sen, duvarlar ıslanıyor
O delirmiş gökyüzünde şimşekler çakıyor