Susmak,
Konuşmak,
Yalnızlıkla baş başa kalmak gibi
Korkarsın!
Öyle incitir ki hüzünler gözlerini
Ağlarsın!
Ağlarsın sözler yaşa dönüşürcesine.
Ağlarsın yağmurlardan af dilercesine.
Belki de
Umutsuzluğa kapılmış hayallerinle
Ağlarsın çaresizce kaybettiklerine.
Ve
İmkânsız aşkına gözyaşı dökerken
En ücra köşelerde,
Ağlarsın bir daha geri dönmezcesine.
Kayıt Tarihi : 19.2.2015 17:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!