Gözyaşı Şiiri - Hayri Yöndem

GÖZYAŞI

Kıvırma dudaklarını
Bükülmesin
Yeryüzünü ayakta tutan anlam
Süzülmesin
Bir damlaya sığdırılmış hayaller
Dünyaya arkası dönük
Sönük omuzlarıyla
Bir vazgeçiş heykeli gibi duran
Öylece ufka bakan
Birinden dökülen sükût
Neden
Dertlerimin ortasına yayıldı
Hangi bozgunun ortaklarıyız kim bilir
Neden katıldığım her cenazede
Münker nekir bana sorar
Neden her düşen yaprak ile
Değişiyor mevsimlerim
Yorgun gözlerinden süzülüp dağılan
Sanki benim
Bir nedenden daha büyük
Nasıl da ağlayabiliyor insan
Nedenler belli ki bahanedir
Onların ardına saklanabilmek
Şahanedir

(hayri yöndem)