GÖZYAŞI
sessizliğin sesinin
yoldaşlığıyla
gizli saklı
ve gösterişsizce
ağladığını
duymadığımı sanma
bilmez misin
buralarda yağmur
bir başladı mı
dinmek bilmez
seni orada ayaz ısırır
beni burada
yel çarparsa da
bilirim ki
o uzak diyarlardan
hiç bir yerde
duraklamadan
kokunu getirir
utangaç pembe bulutlar
gökyüzünün
sisli mavisi
içinden görünür
hasretle kucaklar
okşarım
seni anlatan
yorgun dalgalarını
kaç zamandır
susturucu bağlı
duygularımı
salıveririm
ulağın rüzgara
aldım haberini diye
muştu diye
esriktir şimdi yüreğim
bir bıraksam
çığlıklardan ürken
denizin
kayalara vurup
durması gibi
çalkalanır durur
sen bakma bana
en has duygularımı
rüzgarın katarına yükledim
alınca
ağlama olur mu?..31.1.2015
Kayıt Tarihi : 5.7.2017 14:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!