Gözyaşı Şiiri - Tahsin Koç

Gözyaşı diyip geçme
Bende çok olur bu yaş’tan
Her yaş aktığında
Kalbim yumuşar taştan

Duygumu bastıramam
Âdete pınar gibi çağlar
Gözden yaş akarken
Kalbimde için için ağlar

Bir manevi söz bile
Taa. beni tarumar eder
Kalbimdeki pasları
Adeta siler gider

Bir etkili söz bile
Beni yakar geçer
Gözpınarlarım
Ah, coşar gider

Bir şehit görsem
Yanar da yanar
Ciğerimin her yanı
Adeta kanarda kanar

En yakımın ölümü
Bene hemen ağlatır
Göz çukurlarıma
Adeta çanak bağlatır

Ağlıyorum ben ama
Hâkim olamıyorum
Asıl meselenin özüne
Bir türlü gelemiyorum

II

Diyorum ki niçin günah işlerim
Bunun sebebini bulamıyorum
Araştırırım tüm vücut azasını
İbadete huşuyla dalamıyorum

İbadette huşu çok önemli
Adeta mütemmim cüz’ü
Bütün kalbi yumuşatır
Budur meselenin öz’ü

Beni ağlatan günahlarım
Ama günahtan alamıyorum
Bütün sıkarım dişlerimi
Günahsız gün bulamıyorum

Düşündükçe ağlarım günahıma
Çünkü dağ gibi yığıldı karşıma
Bütün sayı gayret ediyorum
Ama yine gayretlerim boşuna

Ey! Günahkâr Tahsin ne olacak halin
Kim çözüm bulacak bu ahvaline
Kalbini parçalasan, saçını yolsan
Resulüm belki şefaat ede bu haline

Ankara-23.07.2010