Bazen sevinçten,
Bazen üzüntüden gelir.
Gözünden yaş gelmeyen;
Acıyı, mutluluğu, sevinci
Nasıl dışarı verir.
Çünkü gözyaşı hikmet,
Gözyaşı bereket,
Gözyaşı rahmet,
Gözyaşı merhamettir.
Ağlamak gülmek kadar güzel,
Yeter ki sevinçten ağla,
Acıları bir torbaya doldurup,
Ağzı bir güzel bağla.
Bir daha çıkmasın dünya yüzüne,
Görülmesin kimsenin gözüne,
Böylece kimsecikler üzülmesin,
Bırakın insanları, hayvanlar dahi ölmesin!
Savaşların yerini barış alsın,
Silahlanmaya giden para,
Çocuklara aş olsun,
Gençlere iş olsun,
Netice mi?
Hem Dünya da,
Hem de ülkemde
vatandaşın
Gönlü
Hoş
Olsun…!
(26.06.2010-24.20)
Kayıt Tarihi : 1.7.2010 14:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahir Odabaşı](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/01/gozyasi-190.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!