Gözyaşı Şiiri - Vahit Aydemir

Gökyüzü de karardı,
Benim kaderim gibi.
Ağlıyor hıçkırarak,
Döküyor göz yaşını.

Bir açıp bir kapıyor,
Hasret nöbetim gibi.
Toprağa düşen yağmur,
Andırır gözyaşımı.

Küme küme bulutlar,
Tuttu dağın başını.
Durup durup ağlıyor,
Döküyor göz yaşını.

Doldu taşıyor başım,
Dumanlı dağlar gibi.
Utanmasam ağlarım,
Dökerim gözyaşımı.

25 Şubat 1994