Gözyaşı Şiiri - Mehmetcemre Çetin

Sarhoş bir rüzgara verdim en sarışın yapraklarımı
Annesiz çocuklar gibi şimdi dallarım
Uçuruma büyür mü insan, ben büyüyorum
İntihar ziyafetleri var her akşam adamlığımın
Sorgularda ele veriyorum kendimi

Lacivert bir geceydi alabildiğine de soğuk
Şubat sonuydu hatırladığım ya da ramak kalmıştı marta
Yıl kaçtı bilmiyorum ve kaç yaşındaydım
Gençtim ama, tınmıyordum tenime değen her yarayı
Kabuk bağladıkça kanatırdım inadına
Senin gözlerin ne renkti ki o zamanlar
Böyle vefasız mavimiydi yine
Arada yeşile mi çalardı hayırsız hayırsız
Kırk kişi değildik ki tek tek saysam adını
Bir ben vardım bir de suç yaftası boynumda
El ayak çekilmişti kimse görmedi yaptıklarımı
Küflü bir yalnızlıktı koynumdaki
Elime kanı bulaşmıştı hayatın..

Bilir misin gözyaşı hep aynı renktir